۱۳۹۰/۰۹/۲۲

از او دل گيرد آرام...

ببار آسمون ... از این طلسم بی کسی دلم گرفته ، شب و روزم  رنگ غم گرفته...


روی بخار شیشه دلم نوشتم :


لالائی ای دل تنها ...
                              بگیر آروم دل داغون ...
                                                             نذار دستت بازم روشه...
                                                                                               نذار اشکام بشه بارون!
آروم آروم قطره اشکی چکیدو ...


... نذاشت پنهون کنم بغض صدامو ! نذاشت کسی نبینه گریه هامو...

دل از دستِ غم داره دیوونه میشه ... 
ای خدا
اگه پیشم نباشی ، دل من پژمرده میشه...

بی تو یک لحظه اگه تنها بمونم ...
 ای خدا
...خوب میدونم دل من ویرونه میشه

با تو تموم دنیام لبریز از شقایق ، بی تو منم یه تنها قربونیه دقایق 

هنوزم خیال تو مرهم دردای منه ، اگه یادتو نباشه،غم دل رو آتیش میزنه

چی میشه غمِ دلم رو تو از نگاه من بخونی ؟
به من بگی که تا همیشه تو در کنار من میمونی؟!

ناشناسم من توی شهر نگاهت ؟ دل هنوزم منتظر مونده به راهت !

اما باز هم میدونم خواب و خیاله ! که بگیری دستم دوباره !

بگو تا کجا باید برم تا دل آروم بگیره ؟!
الا به ذکر الله تطمئن القلوب